Όταν ένας ελβετικός σκύλος-οδηγός πηγαίνει διακοπές στη θάλασσα στην Κρήτη

Αγαπητές μου αδελφές, αγαπητοί μου αδελφοί,

Έχουν περάσει μερικοί μήνες από την τελευταία φορά που σας έγραψα. Το γεγονός ότι δεν έχω μοιραστεί τίποτα από το καλοκαίρι δεν σημαίνει ότι είμαι ανενεργή! 

Δεν είμαι κοντά στο να είμαι αδρανής. Αρκετά άρθρα βρίσκονται σε αδράνεια και ετοιμάζω μια αλλαγή σε αυτό το ιστολόγιο κατά το 1ο τρίμηνο του 2023. Αλλά δεν θα πω περισσότερα, κάντε υπομονή 😄 

Την περασμένη άνοιξη, η Διονυσία η Φιλέλληνας είπε στον Ντέιβιντ ότι της λείπει η Ελλάδα «Κι αν επιστρέφαμε στα Μάταλα, στα νότια της Κρήτης;». 

Οι άνθρωποί μου πήγαν εκεί το 2011. Στις μακρινές αναμνήσεις της, σκέφτηκε ότι η μικρή παραλία στην οποία πήγαιναν εκείνη την εποχή θα ήταν ιδανική για να κάνω μια βουτιά μαζί της.

Πηδάω στο Λιβυκό Πέλαγος για να φτάσω στην Διονυσία. Στα δεξιά βλέπουμε τις διάσημες σπηλιές των Ματάλων.

Quand un chien-guide helvète s’offre des vacances balnéaires en Crète

Mes bien chères sœurs, mes bien chers frères,

Cela fait quelques mois que je ne vous ai pas donné de nouvelles. Ce n'est pas parce que je n'ai rien partagé depuis cet été que j'ai inactive ! 

Je suis même loin d'avoir chômé. Plusieurs articles sont en friche et je prépare un changement dans ce blog durant le 1er trimestre 2023. Mais je n'en dirai pas plus, patience 😄. 

Le printemps dernier, Talaria la philhellène a dit à David qu'elle avait l'ennui de la Grèce «Et si nous retournions à Matala, au Sud de la Crète ?».

Mes humains y étaient allés en 2011. Dans ses lointains souvenirs, elle s'est dit que la petite plage où ils allaient à l'époque serait idéale pour que je puisse faire trempette avec elle.

Je saute dans la mer de Lybie pour rejoindre Talaria. À droite, nous apercevons les célèbres grottes de Matala

.